فرایند رنگرزی نخ فرش دستبافت ایرانی به روش سنتی با گیاه و حشرات

قرن‌های متمادی می‌باشد که بافت فرش متعلق به موادی می باشد که در یک محل خاص یافت و به روشی سنتی آماده میگردند . قدمت پشم مرینوس استرالیایی در کشور ایران کوتاه بود و حتی رنگزاهای شیمیایی مصنوعی که در اوایل قرن چهاردهم خورشیدی یا این که بیستم قالیشویی مشهد میلادی به صنعت فرشبافی کشور‌ایران معرفی شدند، هم به روش سنتی قضیه استفاده قرار می گیرند . البته در هر ناحیه از جمهوری اسلامی ایران از تکنیک‌ها و رنگزاهای خاصی برای رنگرزی نخ فرش به کارگیری میشود . رنگرزی سنتی نخ فرش در ایران زمین قدمتی صدها ساله دارد، برای مثال سال ها پیش مردی انگلیسی در سودای تعلیم رموز رنگرزی پشم و ابریشم به رویکرد سنتی اهل ایران به کشور ایران آمد . رنگرزهای سنتی اهل ایران از فراورده‌های گیاهی، حیوانی و معدنی برای تولید رنگزاها و تثبیت کننده‌های رنگ به کارگیری می‌کنند، تثبیت کننده علتی میباشد که ظرفیت الیاف را برای جذب رنگ و اثبات نگه داشتن رنگ ارتقاء می دهد .

تکنیک
رنگزری نخ در به وجود آوردن طیف‌های متفاوت رنگ در فرش یکی از جذابیت‌های فرش دستباف ایرانی، به ویژه فرش‌های سابق و آنتیک این می‌باشد که رنگ‌های ارگانیک آن به مرور بازه زمانی تغییر‌و تحول می‌کند، برای نمونه رنگی که در نگاه اول آبی رنگ سیر چشم می‌شود، زیر نگاهی دقیق‌تر و موشکافانه‌تر طیفی از رنگ‌های متعدد آبی رنگ را نشان میدهد . این ویژگی یکی از رمزهای جذابیت سطحی قالی و سرزندگی آن میباشد . هم اکنون آن که فرش‌های نو رنگرزی گردیده با بهترین رنگزاهای کرومی هیچ‌گاه حتی به گرد پای این قالی‌های سنتی نمیرسد . رنگ‌های فرش آنتیک درخشش خاصی دارااست که اصطلاحاً پتینه گفته می‌شود و گویش واقعاً از توصیف این معجزه رنگی عاجز می باشد . فقط یک متخصص چابکدست فرش با سال ها تجربه می‌تواند، آن طور که شایسته این پدیده است، در رابطه آن سخن بگوید .